Dalekovidost
Dalekovidost je refrakciona anomalija u kojoj se slika posmatranog predmeta stvara iza retine (mrežnjače) bez učešća akomodacije. Zraci se prelamaju, prolazeći kroz rožnjaču I očno sočivo, I sijeku se u tački koja se nalazi iza retine (mrežnjače) te je slika nejasna.
Dalekovidi ljudi na daleko vide relativno dobro, ali problem nastaje pri gledanju bliskih predmeta (npr. čitanje). Ova očna mana se takodje naziva hipermetropija.
Vrste dalekovidosti
Na osnovu stepena korišćenja akomodacije sočiva u cilju ispravljanja vida,postoje:
Manifestna dalekovidost je onaj dio dalekovidosti koji se može korigovati konveksnim staklima jer će se tada zraci koji prolaze kroz korekciono staklo i oko sastati u jednoj tački na retini. Manifestna se može otkriti kod pacijenata ispitujući oštrinu vida na Snellenovim tablicama za daljinu. Najjače konveksno + sočivo kojim će se postići najbolja oštrina vida u daljinu jeste korekciono sočivo manifestne hipermetropije.
Latentna dalekovidost je onaj dio hipermetropije koji ostaje prikriven akomodacijom oka I veća je kod mladih nego kod starijih osoba.
Totalna dalekovidost je zbir manifestne I latentne hipermetropije.
Na osnovu karaktera refrakcione greške dalekovidost može biti:
Lomna dalekovidost koja nastaje zbog smanjenog prelamanja zraka u dioptričkom aparatu oka (poremećaj rožnjače I sočiva)
Osna dalekovidost nastaje kada je osovina oka prekratka tj. kada je manja od 24 mm.
Indeksna, kada je indeks prelamanja u rožnjači, očnoj vodici I očnom sočivu prenizak ili indeks prelamanja očnog sočiva I staklastog tijela previsok, takodje kod dijabetesa i uveitisa.
Dalekovidost izazvana pomijeranjem očnog sočiva prema nazad, ili nedostatak sočiva (afakia).
Dalekovidost kod sekundarno skraćene osovine oka može se desiti u slučaju retrobulbarnog tumora, subretinalnih eksudata(izliva), retinalnih otoka ili ablacije retine.
Subjektivne smetnje zavise od stepena dalekovidosti, akomodacije i konvergencije, i opšteg stanja organizma.
Simptomi dalekovidosti
Glavni znak dalekovidosti je loš vid na blizinu, I obično se javi tokom čitanja a često se manifestuje smanjenim zjenicama. Predmeti u blizini mogu izgledati mutno ili se duplirati.
Ako ne vidite jasno na blizinu i daljinu, sa titranjem slike, glavoboljom, umorom, žalite se na osjećaj težine u predjelu želuca, mučninu,i imate nagon na povraćanjem, javite se oftalmologu radi provjere oštrine Vašeg vida. Vrlo je vjerovatno da ste dalekovidi.
Liječenje dalekovidosti
Prvi korak u liječenju ove refrakcione anomalije jeste tačno odredjivanje refrakcione greške I njeno pravilno korigovanje sočivima. Za korekciju dalekovidosti, koriste se konveksna sabirna sočiva koja se označavaju pozitivnim predznakom (+) ispred odredjene dioptrije. Najčešća je dalekovidost ispod +5. Niski stepen hipermetropije je od + 1,0 do +3,0 dioptrije I mnogo su češći nego visoki stepeni koji mogu dostići od +15,0 do +27,0 dioptrije. Oftalmolog će vam pripisati sočiva ili naočare sa odgovarajućom dioptrijom, I vrlo je važno pridržavati se svih savjeta koje će Vam dati.